Proszek do pieczenia dodaje się do ciast, po to aby uzyskać wypieki o pulchnej konsystencji. Znajduje się w bardzo wielu przepisach na ciasta oraz chleb.
Jest to mieszanina sody oczyszczonej (wodorowęglan sodu), oraz regulatorów kwasowości, które powodują rośnięcie ciasta, a także zagęszczacza, którym jest zwykle mąka ziemniaczana lub kukurydziana, dzięki której proszek nie zbryla się i jest sypki. Proszek do pieczenia nie ma smaku.
Składniki te w temperaturze pokojowej i bez wilgoci nie wchodzą ze sobą w reakcje, jednak po dodaniu do ciasta (wilgoć) oraz w podwyższonej temperaturze (pieczenie) zaczyna się reakcja, która pozwala ciastu równomiernie wyrosnąć (w tym celu składniki ciasta należy dokładnie wymieszać z proszkiem, bo w przeciwnym razie w cieście powstaną dziury). W procesie pieczenia proszek powoduje zwiększenie objętości ciasta, które ulega spulchnieniu, ponieważ w podwyższonej temperaturze wydziela się duża ilość pęcherzyków dwutlenku węgla powodujące jego spienienie.
Bezpośrednio po zarobieniu ciasta można przystąpić do jego wypieku.
Wszystkie wypieki z dodatkiem proszku do pieczenia powinno się piec w temperaturze minimum 180 °C.
Proszek do pieczenia oprócz swojego przeznaczenia kulinarnego sprawdza się też jako doskonały środek czyszczący z osadu np. jasne kubki z kawy lub herbaty oraz jako środek wybielający (wanna, zlew, fugi). W czasach kiedy nie było jeszcze wybielaczy nasze babcie mieszały proszek do pieczenia wraz z proszkiem do prania i dodawały go do prania firanek, koszul, białej bielizny, a to wszystko po to, aby uzyskać śnieżną biel.
Zastosowanie: Do biszkoptów, ciast kruchych, ciasteczek, babek, keksów, pasztecików.
Dostępność: Cały rok.
Przechowywanie: W szczelnym, najlepiej oryginalnym opakowaniu, w suchym i chłodnym środowisku proszek zachowuje swoje właściwości przez kilka miesięcy.
